Als vrijwilligersgroep, begaan met mensen met een vluchtachtergrond, worden we per definitie gedwongen om de situatie in Afghanistan met argusogen te volgen.

Een beetje achtergrond en een situatieschets is daarom op zijn plaats.

Na een bliksemsnelle opmars hebben de Taliban op 15 augustus 2021 de hoofdstad Kabul ingenomen en daarmee vrijwel het hele land veroverd. Nederland heeft op 11 augustus besloten om wegens de onduidelijke veiligheidssituatie een half jaar geen besluiten te nemen in Afghaanse asielzaken en ook geen Afghanen uit te zetten naar het land.

Ook België, na een pijnlijke vertraging, volgt deze beslissing.

In Afghanistan heerst al decennialang oorlog. In een overeenkomst tussen de toenmalige president Trump en de Taliban werd besloten dat de Amerikaanse troepen zich zouden terugtrekken. De nieuwe president Biden kondigde in april aan dat de de volledige terugtrekking aanstaande september voltooid zou zijn. Na deze aankondiging volgde een ongekend snelle opmars van de Taliban, die in augustus in een stroomversnelling kwam met de inname van een groot aantal provinciehoofdsteden en uiteindelijk ook Kabul. Daarmee werd de verdrijving van de Taliban, na de aanslagen op de Twin Towers in 2001, teniet gedaan.

Leven onder de Taliban

Voor de recente opmars waren al veel delen van het land in handen van de Taliban. In gebieden die nog onder controle waren van de overheid vonden de afgelopen jaren regelmatig aanslagen plaats. In de Talibangebieden wordt een strikte interpretatie van de sharia toegepast met straffen van executie en verminking. Aan vrouwen wordt de toegang tot onderwijs en de arbeidsmarkt ontzegd. Vrouwen die zich niet aan de strenge voorschriften hielden, werden tijdens de vorige overheersingsperiode van de Taliban (1996-2001) publiekelijk en gewelddadig gestraft. Afgelopen juli kwam het bericht dat er 33 personen waren geëxecuteerd in Taliban gecontroleerde gebieden in Kandahar. Het gaat om religieuze geleerden, stamoudsten, maatschappelijke activisten, (vrouwelijke) journalisten en mensenrechtenverdedigers. Daarnaast zijn volgens Human Rights Watch honderden personen gedetineerd en sommigen ook gedood vanwege vermeende banden met de Afghaanse autoriteiten.

Meer lezen

Het mag gezegd … leuk, mooi, fris, ja zelfs creatief en verrassend, is de nieuwe look van onze sociale dienst.

Door de inspanningen van, vooral Sandrine en Thierry, ziet het bureau van de sociale dienst er heel licht en ruim uit. Ook enkele tinten vintage herken je bij het binnenkomen!

Veel dank aan alle helpers en bedenkers!!!

In ‘Visie’ het periodieke magazine van Beweging.net verscheen op 1 juli een thema-artikel over de Community Health Workers.

Boeiend is om te lezen dat de Gentse Health Workers, gecoacht door Anne Hendriks, aan de oorsprong liggen van dit project in Vlaanderen, Wallonië en Brussel.

Ook in vzw De Tinten worden de CHW’ers ingeschakeld voor onze tandscreenings en doorverwijzingen naar de reguliere tandartsen.

Onderstaand rapport bevat de resultaten van de dak- en thuislozentelling in de stad Gent. Onderzoekers van LUCAS KU Leuven en ULiège hebben eind oktober 2020, in samenwerking met de lokale besturen en talrijke diensten, instellingen, verenigingen en vrijwilligers, personen geteld die zich in een situatie van dak- of thuisloosheid bevinden in de provincie Limburg en de steden Gent, Aarlen en Luik. Via deze tellingen wensen de betrokken actoren een eerste impuls te geven aan het in kaart brengen van de dak- en thuislozenpopulatie in België

De Koning Boudewijnstichting stelt dit rapport ter beschikking voor geïnteresseerde lezers. De link kan je in pdf-formaat openen.

https://www.kbs-frb.be/nl/~/media/Files/Bib/Publications/PUB2021_3770_DakEnThuislozentelling_GENT.pdf

Hieronder vind je de infografieken van het resultaat van het onderzoek.

Meer lezen

Gent trekt ruim 1 miljoen euro uit voor daklozen zonder papieren: voormalige jeugdherberg wordt opvangcentrum

Deze herfst opent in de Blekerijstraat, niet ver van het Baudelopark, een daklozenopvang specifiek voor mensen zonder papieren. Dat bevestigt schepen voor sociale zaken Rudy Coddens (Vooruit). De Stad Gent legt in totaal 1,19 miljoen euro op tafel om de jeugdherberg Hostel 47 aan te kopen

Van de bijna 1.900 daklozen in Gent heeft iets meer dan de helft geen Belgische nationaliteit. Dat bleek na een telling eind oktober vorig jaar. 57 procent van die groep verblijft illegaal in ons land. Een cijfer dat volgens schepen voor sociale zaken Rudy Coddens (Vooruit) niet valt te negeren. “Doen alsof zij er niet zijn, is geen oplossing. Wie officieel asiel heeft aangevraagd in België, wordt geholpen door Fedasil (een federale overheidsinstantie, nvdr.). Heel wat mensen vallen echter door de mazen van het net. Als je asielaanvraag is afgekeurd en je gaat daartegen in beroep, word je bijvoorbeeld niet geholpen. Die mensen komen vandaag op straat terecht.”

1,19 miljoen euro 

Om het probleem te verhelpen, maakt de Stad Gent een twintigtal plaatsen vrij in een gebouw in de Blekerijstraat. Sinds 2009 huisde daar jeugdherberg Hostel 47, maar dat pand wordt nu verkocht aan de stad. Het bestuur legt in totaal 1,19 miljoen euro op tafel en tegen de herfst moeten de eerste mensen zonder papieren er kunnen intrekken. Hoe het project er concreet zal uitzien, wordt momenteel onderzocht. Binnenkort volgt een infosessie voor de buurt. 

“Grote problemen verwacht ik niet”, benadrukt Coddens. “Bij de start van de eerste lockdown hebben we de jeugdherberg al eens afgehuurd. Door de afstandsregels was er toen minder plaats in onze nachtopvang. Hierdoor kwamen we met de eigenaar van dit pand in contact en zo is de bal aan het rollen gegaan. We gaan nog wat kleine aanpassingen doen, maar over het algemeen is dit gebouw perfect.”

Vrijwillige terugkeer

In het gebouw zullen de daklozen dag en nacht ondersteund worden. Dat is een bewuste keuze. In het Leeuwenhof in Drongen, een voormalig hotel, loopt al een soortgelijk project. Mensen -met papieren- die al lange tijd dakloos zijn, krijgen er de klok rond begeleiding. In tegenstelling tot de nachtopvang, die ze ‘s morgens opnieuw moeten verlaten, hebben ze er echt een dak boven het hoofd. 

“De resultaten in het Leeuwenhof zijn verbluffend”, vindt Coddens. “Van de 16 daklozen die we in de eerste maanden opvingen, vonden er 14 een vaste woning. In de Blekerijstraat hopen we op eenzelfde resultaat, al is de problematiek uiteraard anders. Samen met de bewoners gaan we daar kijken of er nog mogelijkheden zijn om papieren aan te vragen. Schatten we de kans klein dat de persoon in kwestie nog papieren kan krijgen dan zullen we hem of haar begeleiden in een vrijwillige terugkeer naar het land van herkomst.”

Bron: PZC april 2021

Meer dan 400 mensen zonder papieren zijn al sinds 23 mei in hongerstaking voor een ander migratiebeleid. Maar staatssecretaris Sammy Mahdi wil hen niet de minste hoop geven. ‘Laten we vooral allemaal hopen dat er niemand sterft’, zegt hij. ‘Ik hoop niet te moeten bewijzen hoe principieel ik wel ben.

https://tmg-nl-ams-p11-am5.cdn.streamgate.nl/eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJleHAiOjE2MjQzNDU4MjMsInVyaSI6Ilwvdm9kXC90bWdcL3MxXC9KaVFnZVlBYW5VMEFcL3BvZGNhc3RcL3BBeGgxSmRRUmFZQ1wvTUt3Z005dEJnellnXC9NS3dnTTl0Qmd6WWdfdjE2MjQxODk1NDcuaXNtIiwiY2xpZW50X2lwIjoiNzguMjIuMTcxLjExNSIsInZpZXdlciI6InNhbS1yZWRpcmVjdC1zZXJ2aWNlIiwicmlkIjoiOGQ4Y2NhNSJ9.QiKa6gzOS8b-Jn5irL7y081TQWnOyGE4jDD912tSMnM/vod/tmg/s1/JiQgeYAanU0A/podcast/pAxh1JdQRaYC/MKwgM9tBgzYg/MKwgM9tBgzYg_v1624189547.ism/MKwgM9tBgzYg.mp3

Telling legt bloot: liefst vierhonderd Gentse kinderen hebben geen thuis

Gent telt 1.472 volwassen daklozen, onder wie 401 kinderen jonger dan achttien jaar die geen eigen woning hebben. Tientallen dakloze kinderen slapen in Gent in open lucht of in een geïmproviseerde constructie zoals een zelf in elkaar getimmerde barak. 

(Bron: De Gentenaar)

Het aantal daklozen in Gent was lange tijd een blinde vlek. Tot nu. 37 Gentse organisaties werkten mee aan de eerste grootschalige, wetenschappelijk verantwoorde telling. Die gebeurde in oktober 2020 onder toezicht van de KULeuven en op vraag van de Koning Boudewijnstichting. “Het is goed dat het onzichtbare voor een deel zichtbaar is gemaakt”, aldus schepen van Amoedebestrijding Rudy Coddens (S.PA), “want meten is weten. Maar het blijven cijfers die een mens naar de keel grijpen.” 

Vooral het aantal kinderen zonder eigen woning (401) is onthutsend. 82 van hen sliepen in een garage, tent of kampement. 7 kinderen jonger dan 18 jaar brachten de nacht zelfs helemaal onder de blote hemel door. 

Schepen Coddens vermoedt wel dat een aanzienlijk aantal van de in oktober 2020 getelde dakloze kinderen toen nog verbleef in de kampementen in de Wondelgemse Meersen en de Aziëstraat. “Ondertussen hebben die kinderen, die vaak tot de Roma behoren, met hun ouders een onderkomen gevonden in prefabcontainers op de Lübecksite, waar zij drie jaar lang zullen begeleid worden naar meer standvastigheid en een legaal verblijf.”

Sofasurfers

Opvallend is ook het grote aantal zogenaamde sofasurfers. 121, ongeveer een derde van de getelde dakloze minderjarigen, trekt van het ene naar het andere tijdelijke onderdak bij vriend, familielid of kennis.

Schepen van Wonen Tine Heyse (Groen) is verder ook geschrokken van het grote aantal Gentse daklozen (142) die in een psychiatrische instelling of gevangenis moeten blijven zitten, “enkel omdat ze geen woonst hebben om naartoe te gaan.

Meer lezen

Belgium could do better in its treatment of migrants without papers, a new report by the European Commission against Racism and Intolerance (ECRI) finds. In some migrant services, though, the country has made progress since the last report in 2013.

“Progress has been made in a number of areas,” begins ECRI’s 6th report on Belgium which was published on March 18. However, “despite the progress achieved, some issues continue to give rise for concern,” cautions the report.

In 2019 there were over one million foreigners living in Belgium. The majority of those were from within the EU —  French, Dutch and Italian people make up the bulk of foreign nationals living within the country.

There is no official data available on the number of irregular migrants in Belgium, the report notes. The migrant and refugee aid association Ciré estimates there are around 100,000 to 150,000 undocumented migrants present in Belgium — which constitutes about 1% of the population.  

Life difficult for undocumented migrants

Belgium authorities need to work harder on protecting the rights of undocumented migrants, for example, if they have been the victims of crime, ECRI writes in their press release. 

At the moment, some service providers are reporting those who come to them without papers to the authorities, something which contravenes victims’ rights, whoever they may be, writes ECRI.

Since ECRI’s last report in 2013, Belgium service providers have set up “a number of firewall mechanisms” which allow everyone to enjoy fundamental access to health care and education — regardless of whether they are registered within the country — “without the fear of being reported or deported.” These mechanisms stop social service providers from sharing data with the authorities on any migrants who may be present without papers in the country, the report states. 

Anti-discrimination monitoring needs to increase

However, the monitoring of anti-discrimination still lacks clout. The committee responsible for monitoring anti-discrimination laws which ensure that these fundamental rights are upheld should also be given enough money to carry out its task, advised ECRI.

The report also noted that there is “no independent body set up to guard against discrimination on the grounds of language despite the fact that the establishment of such a body is provided for by the relevant legislation.”

Problems with integration and education

In the field of education, ECRI says that having spoken to teachers in schools, many of them feel “helpless or abandoned when it comes to managing diversity in the classroom.” Within the school setting there is also a “general lack of any preventative approach towards harassment in schools.”

The wearing of headscarves in schools, notes the report, is already subject of “a very intense debate,” within Belgium.

On a more general level, ECRI advised Belgium that it needs to expand its integration schemes to promote cultural diversity and discourage discrimination instead of just focusing on learning the languages of the country and promoting integration.

The report criticized the authorities’ general approach, which was to fine people and sanction them rather than offer encouragements and incentives, in order to integrate.

Meer lezen

Pagina's: 1 2

Heel vaak wordt gevraagd hoeveel mensen in precair verblijf wonen in onze stad, regio of land.
Meestal moeten we een genuanceerd antwoord schuldig blijven of ons achter schattingen verschansen.

Toch wordt er soms geteld, enquêtes afgenomen en schrikken we wel eens hoe verborgen deze problematiek is.

Even over onze grenzen gekeken, virtueel dan, en gemerkt hoe de situatie in Ierland is.